28 mei: we nemen onze tijd vanmorgen want het regent tot een uurtje of 10. De voorspellingen zijn dat er nog wel een bui gaat vallen, maar dat deert ons niet om vandaag een rondwandeling over de toppen, hier in de directe omgeving, te gaan maken. De regenponcho’s moeten toch een keertje dienst gaan doen😉. We klimmen het eerste gedeelte over zeer glad gesteente (goed dat Gido nieuwe schoenen heeft!) en zeer drassige veengronden naar de Austefjellet, op 808 meter hoogte. De poncho’s moesten onderweg aangetrokken worden en hebben de eerste test goed doorstaan. Eigenlijk draagt Karin nooit een poncho, maar zij is er nu wel van overtuigd dat wanneer het te warm is voor een regenbroek en regenjas, het vrij eenvoudig is om de poncho over je hoofd en rugzak aan te trekken. Voortschrijdend inzicht. Daarna blijven we een tijdje op hoogte om later af te dalen naar het stuwmeer Svartavatnet. Hierbij komen we langs de eerste berghut die we tegenkomen in Noorwegen. Nu uitgestorven, maar wel toegankelijk. Prima warm lunchplekje. Aan de foto’s in de hut is te zien, dat het hier in de zomer en de winter behoorlijk druk kan zijn. Na de wandeltocht ons weer gewassen in het ijskoude meertje bij de caravan. Scheelt weer water uit de tank.

29 mei: we rijden vandaag weer naar de kust, naar een parkeerplaats vlakbij het gehucht Turoyna op het eiland Store Sotra ten westen van Bergen. Hier hebben we prachtig uitzicht op de fjorden en via een kleine kustwandeling ook op de Noordzee. Gido gaat natuurlijk weer proberen een vis te vangen; ben benieuwd.

Onderweg naar onze volgende slaapplek zijn we eerst gestopt bij de staafkerk van Fantoft. Deze was oorspronkelijk gebouwd in 1150 in het dorpje Fortun, maar van de ondergang gered toen in de 19e eeuw vele staafkerken afgebroken werden en verhuisd naar de huidige plek. In 1992 volledig verwoest door brandstichting, maar nu staat er weer een exacte kopie, helaas wel met een lelijk hek er omheen, dat zal in het vervolg vast de pyromanen weghouden😉.

Daarna rijden wij naar Gamlehaugen toe om deze te bezichtigen, maar we konden onze caravan met auto niet kwijt op de parkeerplaats. Dus Karin is even snel een paar foto’s gaan nemen van de buitenkant. Het was oorspronkelijk het landgoed van Christian Michelsen, de eerste minister president van een onafhankelijk Noorwegen in 1905, waarbij de Deense prins Karel de koning werd als Haakon VII. Na Christian’s dood in 1925, werd het de Koninklijke Residentie in Bergen.

Eenmaal op het eiland aangekomen bezoeken we Fjell Fortress, wat het grootste fortcomplex van Noord Europa schijnt te zijn. Gebouwd door de Duitsers gedurende 1942-1945 met hulp van bijna 2000, voornamelijk Russische, krijgsgevangenen. Het bestaat uit een heel loopgravenstelsel met kilometers gangen onder de grond. Tijdens de zomermaanden kun je hier een rondleiding krijgen, nu kunnen we alleen over het immens grote terrein wandelen.

30 mei: ook vandaag hebben we een rustige start door de lichte regen in de vroege ochtend. Op het programma staan twee korte rondwandelingen langs de kust. Het weer klaart op en geeft ons de mogelijkheid om ver om ons heen te kijken. De wandelingen zijn afwisselend, we lopen zelfs door naaldbos en langs een meer met waterlelies erin. Na de relaxte wandelingen, waarbij we toch gezweet hebben, zwemmen we een tijdje in het koude fjord. De zon schijnt nog, dus we warmen gelukkig snel weer op.

31 mei: we verlaten de eilanden en rijden richting de regio van het Sognefjord. Dit fjord is het langste en het diepste fjord van Noorwegen. Daar waar het Hardangerfjord 179 km lengte heeft, is het Sognefjord 204 km lang! Ook dit fjord heeft een aantal vertakkingen, zodat we weer aardig wat kilometers moeten rijden om alle mooie plekjes te kunnen gaan beleven. We rijden over de snelweg naar Voss. In Noorwegen betekent een snelweg alleen maar dat deze 2-baans weg wat breder is, maar niet dat je er hard kunt of mag rijden. Gido heeft geen goed woord over de rijsnelheid van de Noren; wanneer je 70 of 80 mag rijden, doe dat dan ook, op de teller! Maar vaak werd de 60 nog niet eens aangetikt😒. Ach wij hebben de tijd, dus relax en probeer te genieten van het mooie landschap. We zijn tegen de middag aangekomen op de camping van Voss en kunnen nog net het laatste plekje bemachtigen. De Noren zijn in grote getale hier neergestreken voor het weekend. Na de lunch en een was gedraaid te hebben, pakken we de fiets naar de kloof Bordalsgjelet. Het is een afstand van niks, maar de hellingen die we moeten trotseren zijn niet mis. Ook hier geldt; langzaam aan, dan kom je er ook. Nog even in het bijzonder koude meer gelegen, Karin heeft de haren onder de douche gewassen (werd ook tijd!) en nu heerlijk in het zonnetje genieten van de avond.