17 augustus: we gaan vandaag iets heel anders doen, dan de afgelopen wandelweken. Karin heeft kaartjes gekocht voor de bootreis van Ulefoss naar Lunde over het Telemark kanaal! De fietsen gaan mee, zodat we straks vanaf Lunde terug kunnen fietsen door de heuvels van de regio Telemarken. Maar eerst gaat Gido voor het eerst deze reis een half uurtje met flippers aan en duikbril op echt zwemmen in het meer voor de caravan. Karin bedankt er nog voor; haar te koud. Na het ontbijt stappen we op de fiets om naar de sluizen van Ulefoss te fietsen. Wanneer je aan een kanaal denkt, denk je misschien ook dat de weg erlangs vlak is. Vergeet dat maar in Noorwegen! Gelukkig is de afstand niet al te lang, dus we zeuren niet.

We zijn ruim op tijd om de M/S Victoria de sluizen in te zien varen. Er zitten vanaf Skien al wat passagiers op het schip, maar hier aan de kade staat een buslading bejaarden ongeduldig te trappelen tot ze aan boord mogen stappen. Dat kan pas als de bovenste box geschut is, dus ze zullen geduld moeten hebben. Vanaf Ulefoss passeren we twee sluiscomplexen, waarvan Vrangfoss de indrukwekkendste is. Hier wordt een hoogteverschil van 23 meter door 5 boxen overbrugd, waar bijna een uur over wordt gedaan. Na twee en een half uur onderweg te zijn, komen we aan in Lunde. Hier stappen we van boord. Tijdens de lunch aan de kade arriveert de M/S Henrik Ibsen in Lunde. Deze vaart in tegenovergestelde richting, dus we kunnen nu goed vanaf de kade zien hoe hier in 15 minuten tijd 3 meter hoogte wordt overbrugd.

We vertrekken als de Ibsen uit zicht is en fietsen door de heuvels met graanvelden terug naar Vrangfoss. Hier komen we nog net op tijd aan om te kijken hoe de laatste drie boxen geschut worden van de M/S Henrik Ibsen. Het is een mooi schouwspel om te zien met wat voor kracht het water de box in/uitstroomt. De sluizen worden handmatig bediend, wat aardig wat spierballenpowerrrr vergt! We hebben genoten van deze leuke afwisselende dag.

18 augustus: we rijden vanmorgen door glooiend landschap met graanvelden en fruitbomen naar Drammen. Kennelijk is Telemarken zowel de graanschuur als de appels/pruimen leverancier van Noorwegen. De velden en boomgaarden kleuren het mooie landschap. We parkeren de caravan op een wandelparkeerplaats in de heuvels boven Drammen. Na de lunch gaan we een rondwandeling maken langs de kloof Kjosterudjuvet. Karin dacht dat we door de kloof zelf via ladders en bruggetjes omhoog konden lopen naar het meer Gamledammen, maar dat lijkt vanaf het begin van de kloof niet echt een optie. Dus gaan we via kleine en steile paadjes langs de rand van de kloof omhoog. Toch zien en horen we mensen in de diepte, die zich een weg zoeken door de rivier. Karin is vanaf het einde van de kloof nog een klein stukje de kloof ingewandeld, maar we hebben voor de makkelijke weg terug naar beneden gekozen, die helaas over de skipiste gaat. Er zijn een heleboel downhillers actief in het gebied en even denken we nog om een fietspad naar beneden te nemen. Dat blijkt veel te gevaarlijk te voet en in onze ogen ook op de fiets😱 (zie de voorlaatste foto).

19 augustus: we verlaten de rust van de natuur en ruilen die in voor de drukte van de grote stad Oslo. Karin is hier lang geleden een keer geweest, maar herinnert zich alleen het Vikingschip en het beeldenpark Vigeland. Dus met een open blik kunnen we aan een wandeling door de stad beginnen. We parkeren de auto met caravan op een plekje buiten de stad, vlakbij een metrostation. Het rare is dat er geen ticketautomaten voor een kaartje meer zijn sinds corona en dat je via een app je kaartje moet kopen. Aangezien die app alleen werkt met eraan gekoppeld een creditcard en Karin deze niet bij zich heeft, rijden we zwart naar de stad. Zonder controle komen we een half uur later aan in het centrum. We lopen eerst naar het kasteel Akershus. Deze burcht werd in opdracht van koning Hakon V begin 1299 gebouwd, ter bescherming van de stad en tevens als koninklijk huis. Vandaag is het een museum (dat we bezoeken) op een groot militair terrein, maar het kasteel wordt ook nog steeds gebruikt voor speciale gelegenheden met betrekking tot het koningshuis.

Na het bezichtigen van het mooie kasteel, dwalen we verder door de stad. Het is heerlijk weer, dus we genieten volop. Helaas is het Vikingschipmuseum gesloten tot 2027😒. Aan het einde van de middag keren we moe van het slenteren terug naar de caravan (dit keer met een kaartje gekocht bij de VVV) en rijden we in de file Oslo uit. We overnachten weer op een heerlijk rustige wandelparkeerplaats in de bossen ten zuiden van de stad. Zonnetje, stilte, bier en BBQ, wat wil een mens nog meer?

20 augustus: heerlijk uitgeslapen; wat betekent dat we om 08.15 wakker worden😊. We rijden terug naar de kust en gaan op een parkeerplaats aan het fjord bij het dorpje Drobak staan. Met mooi weer zal het hier net zo druk zijn als in Zandvoort, maar nu waait het heel hard en laat de zon zich niet zien. Er zijn wel kitesurfers en windfoilers op het water bezig, vlakbij onze caravan. Voor hen is het wel ideaal strandweer. We gaan vandaag met de veerboot naar het eiland Kaholmene waar we het fort Oscarsborg gaan bezichtigen. Omdat het Oslofjord bij dit dorpje Drobak op z’n smalst is, was het een belangrijk strategisch punt in de bescherming van Oslo. In 1846 gaf koning Oscar I opdracht tot het bouwen van het fort. Behalve Oscarsborg, werd er ook een stenen muur onder de waterlijn gebouwd, om onderzeeërs te weren en plaatste men afweergeschut in de heuvels tegenover het eiland. Op 9 april 1940 moesten de manschappen op Oscarsborg voor het eerst echt in actie komen. Zij hebben er voor gezorgd dat de Duitse inval in Oslo met 30 uur vertraagd werd, door het Duitse oorlogschip de Blücher tot zinken te brengen. Hierdoor wisten de koning en het parlement uit Oslo te vluchten en konden de goudvoorraden veiliggesteld worden ( zie de film Gulltransporten uit 2022). Na deze educatieve middag luieren we wat in de caravan, vergezelt door het knusse getik van de regen op het dak.

21 augustus: in de regen rijden we weg uit Drobak en onze bestemming voor vandaag is Fredrikstad aan het Oslofjord, vlakbij de Zweedse grens. Het oude gedeelte van de stad (Gamlebeyen), lijkt wel wat op de vesting Naarden (luchtfoto van internet). Zij werd gesticht door koning Fredrik II in 1567 en was rond 1685 een van de sterkste forten van Noorwegen. Door een overgave in 1814 is de oude stad nog goed bewaard gebleven. Tegenwoordig is Fredrikstad veel groter geworden, met de rivier Glomma dwars door de stad. Met de gratis voetganger veerbootjes kun je je laten vervoeren naar alle delen van de stad, wat wij natuurlijk graag doen. Na een middagje slenteren en varen met de zon erbij, keren we terug naar de caravan die op het terrein van een kleine jachthaven staat, aan de overkant van de vesting. Eens zien waar de reis morgen naar toe zal gaan.