21 april: Karin heeft voor vandaag een druk programma in petto, maar we vertrekken niet eerder, dan dat we voor het eerst echt gezwommen hebben in de kalme zee. Gido wil nog een dagje op de camping blijven, maar Karin vindt één middag niets doen wel genoeg, dus we gaan verder. Conclusie: Gido krijgt zijn zin, als Karin het goed vindt😉. We rijden naar het antieke Epidaurus. Daar bezichtigen we het zeer goed bewaarde amfitheater, dat gebouwd is in de 4e eeuw voor Chr.. Samen met tempels, huizen voor priesters, sanatoria, hotels en een ziekenhuis vormt het theater het Heiligdom van Asclepius, god van de geneeskunde en genezing. Er kunnen meer dan 14.000 mensen zitten in het theater. De eerste 34 rijen zijn het oudst. Een eeuw later werden de overige 21 rijen gebouwd. In de zomermaanden worden er nog steeds Griekse tragedies en komedies opgevoerd.  

Na deze prachtige plaats bezocht te hebben, rijden we verder naar de plaats Argos. Net voor de stad zelf ligt de Akropolis van Tiryns. Deze stad werd gebouwd rond 2500 v. Chr. en de stenen in de muur zijn zó groot, dat men zegt dat deze muur gebouwd is door Cyclopen (de één-oog reuzen). Daarna rijden we verder naar de burcht van Argos, genaamd kasteel Larissa. Ook dit is weer een Myceens bouwwerk uit de 6e eeuw v. Chr., wat later door de Franken en Venetianen verder uitgebouwd is. Vanaf deze heuvel heb je prachtig uitzicht over het omliggende land en kun je ook het fort van Nafplio zien.

De reis gaat weer verder naar het oude Mycene. Voordat we hier naartoe gaan, parkeren we de caravan bij een verlaten restaurant in de buurt. Hier gaan we overnachten, samen met een Zweeds gezin, dus de caravan staat veilig. Mycene word omringd door ‘Cyclopische’ muren tot 14 meter hoog, gebouwd van enorme rotsblokken. De Leeuwenpoort is de hoofdpoort naar de citadel van Mycene. Het driehoekige stuk rots boven de Leeuwenpoort weegt 30.000 kg! Het perfect horizontaal liggende rotsblok, hieronder op de rechterfoto op de bovenste rij, waar Karin voor staat, is nog veel zwaarder, minimaal 100.000 kg! Let op, het maximale gewicht van een volle vrachtwagen in Nederland mag 50.000 kg zijn! Kan iemand de vraag beantwoorden hoe de oude Grieken deze blokken, 3000 jaar geleden, hebben kunnen vormgeven en hoe ze deze blokken op hun plaats hebben gekregen🤔? Denk eraan, deze blokken lagen hier oorspronkelijk niet, maar zijn naar deze plaats vervoerd. (Gido denkt, dat er aan de kust van Griekenland een klein dorpje is geweest, waar de plaatselijke alchemist, in een grote pan op een open vuur, een toverdrank maakte, waar men ontiegelijk sterk van werd. De bewoners van dit dorp hadden grote snorren en lange vlechten in hun haar, aten everzwijnen en maakten onderling altijd ruzie. Het dorpje is, ondanks grote inspanningen later, nooit overwonnen door de Romeinen. Deze mensen hielpen bij de bouw van deze objecten en zijn waarschijnlijk, lang hiervoor, ook ingehuurd door de Egyptenaren, voor de bouw van de piramiden.) Als iemand een betere suggestie heeft, laat het ons weten! Binnen de muren liggen de paleizen van de aristocraten, de burgers woonden buiten. Myceners begroeven hun doden in koepelgraven, de tholoi. Een tholos bestond uit horizontale cirkels van stenen, die naar boven toe steeds kleiner werden totdat het bouwwerk bovenin met één steen werd gesloten, over het geheel kwam een laag zand. De ingang was te bereiken via een gang. De tholosgraven liggen buiten de muren van Mycene en waren bestemd voor de aristocratie van Mycene. De grootste, meest complete tholos van Mycene is het Schathuis van Atreus uit de 14de eeuw v. Chr, ook bekend als de tombe van Agamemnon. In het Schathuis van Atreus, werd vermoedelijk koning Atreus begraven. De latei boven de deuropening weegt 120.000 kg! De toegangsweg (de zogenaamde dromos) tot het graf is 36 meter lang en 6 meter breed. De poort is 5,4 meter hoog! De totale hoogte van de entree is ruim 10 meter. De koepel heeft een diameter van 14,5 meter en is 13,2 meter hoog. Aan de koepel zit nog een ondergrondse zijkamer vast. De binnenkant van de koepel is met metaal bedekt geweest. Dit metaal moest de hemel voorstellen. Naast de binnenkant was ook de entree van de schatkamer van Atreus versierd. Indrukwekkend!

22 april: we hoeven vandaag maar een klein stukje te reizen, naar een camperplek vlakbij het oude Korinthos. Onderweg stoppen we bij de het oude Nemea. Het antieke Nemea raakte bekend door de mythe van Herakles, die hier de zogenaamde leeuw van Nemea zou gedood hebben, maar door de Nemeïsche Spelen, die om de twee jaar plaatsvonden. Deze spelen werden gehouden ter ere én nagedachtenis aan de kleine prins Opheltes, die volgens een plaatselijke mythe door een giftige slang werd doodgebeten, toen zijn verzorgster Hypsipyle hem even alleen liet, om passerende soldaten een bron met drinkwater te wijzen. Deze soldaten waren niet de eerste de besten: het waren de beroemde ‘Zeven tegen Thebe’ die hier voorbijkwamen, op hun weg naar die stad. De dood van het kind werd gezien als het voorteken van veel onheil, en om dat te voorkomen zorgden ‘de Zeven’ zelf voor de begrafenis en organiseerden zij spelen te zijner eren. Hier ligt de oorsprong van de spelen, die naar verluidt omstreeks 570 v.Chr. voor het eerst werden gehouden. We verwonderen ons weer over hoe de oude Grieken in staat waren om de Dorische zuilen van een Hellenistische (330-320 v.Chr.) Zeustempel te bouwen. Slechts drie van de negen zuilen zijn blijven staan, de andere zes zijn gereconstrueerd met de oorspronkelijke delen. De zuilen zelf zijn 10 meter hoog! Het stadion is niet meer zo fraai, maar we zullen ook wel een beetje afstompen na zoveel oude stenen gezien te hebben😊. Na de lunch rijden we zonder caravan door naar het kanaal van Korinthe. Het kanaal is 8 meter diep, 6,3 km lang, 23 meter breed en de bruggen zijn ongeveer 70 meter hoog. Het scheelt 350 km omvaren wanneer men gebruik maakt van het kanaal. We hebben geluk, want er komen een paar schepen aanvaren en de brug waar we opstaan, gaat niet omhoog zoals in Nederland, maar daalt 10 meter onder water! Helaas is de voetgangersbrug even verderop gesloten, dus we kunnen niet vanaf boven het kanaal inkijken. Maar aangezien er schepen doorheen varen krijgen we toch een goed indruk hoe steil en hoog het kanaal is. De camperplaats is gratis indien je er ’s avonds eet, wat wij dan ook graag doen. Voor weinig geld heerlijk gegeten, gedronken en geslapen.

23 april: we laten de caravan op de camperplek staan en rijden naar de burcht Acrocorinth, bovenop een puist van gesteente. De burcht kijkt uit over het oude Korinthos, waar natuurlijk weer een heleboel opgravingen gedaan zijn. De burcht is een enorm complex, gebouwd rond 657 v. Chr. door Kypselos. In 146 v. Chr. verwoestten de Romeinen het gehele fort. Tussen de 7e en 9e eeuw na Chr. werd het weer herbouwd en was daarna zoals vele burchten en steden onder invloed van de Franken, Venetianen en Byzantijnen. We wandelen zo’n twee uur over de heuvel tussen alle overblijfselen en genieten van het uitzicht. In de verte zien we nog de burcht van Penetskoufi. Deze burcht is door de Franken in 1205 gebouwd om Acrocorinth in te kunnen nemen.

Na de bezichtiging van de burcht, rijden via het oude Korinthe terug. Karin stapt nog even uit om foto’s te maken van de tempel van Apollo. Deze tempel is anders dan alle andere die we tot nu toe gezien hebben, omdat de zeven overeind gebleven zuilen uit één stuk zijn gemaakt. Het is hier druk met toeristen; wij slaan deze site over😁. Terug bij de camperplaats koppelen we de caravan aan en rijden we richting Athene. Bij Kineta stoppen we aan het strand, om te lunchen en daarna af te koelen in zee. Na deze stop rijden we verder langs de kust naar de camping in Athene. Het is hier op de wegen een gekkenhuis; men doet maar en het is ontzettend druk. De camping ligt pal aan een drukke doorgangsweg, dus de oordopjes zullen in moeten willen we een goede nachtrust krijgen. Nadat we de caravan geïnstalleerd hebben, pakken we de fiets om naar een dronewinkel te rijden. Het is dat we Amsterdam gewend zijn, maar dit is toch andere koek. De snelste route is over de hoofdweg, maar dat is vragen om ongelukken. Dus fietsen we door straatjes in de wijken ernaast en ook dat is niet eenvoudig. Blijkt het adres dat Karin van internet af heeft gehaald helemaal niet te kloppen, verkeerde wijk!😠 Goed, we fietsen terug naar de camping en besluiten morgen maar gewoon de auto te pakken naar de ambassade voor onze noodpaspoorten. We hebben contact met de ambassade gehad en moeten ons vóór 11.00 melden. Hopelijk zijn de paspoorten snel klaar en kunnen we daarna de stad gaan bekijken.