19 november: fijn dat de kachel aan is gebleven vannacht en dat zal de komende nachten ook wel zo zijn😉. We hebben ons reisplan aangepast. De bedoeling was, om via Sevilla in het zuiden van Spanje aan te komen, maar onze vrienden Wijnand en Carin zijn een paar dagen in Malaga en wat is er nu leuker, dan hen te verassen en ze daar te ontmoeten? Dus rijden we vanmorgen de snelweg op, richting Madrid. Nu staat Parijs bekend om haar verschrikkelijke rondweg, maar Madrid kan er ook wat van! Wat een chaos, maar Karin loodst ons er goed en zonder caravanscheuren doorheen. Aan het einde van de middag komen we aan op onze vrij kampeerplek, vlakbij het gehucht Conseguegra. Hier staan we op een parkeerplaats onder het Castilla de la Muela, een kruisridderburcht uit 1183, met 12 schattige windmolens a la Don Quinchot de la Mancha op de heuvel. Morgenochtend zullen we het kasteel en de windmolens van dichtbij gaan bekijken. Nu gaat de kachel weer aan, want het zal rond het vriespunt gaan worden volgens de weervoorspelling😧.

20 november: de kachel heeft haar best gedaan, want Karin heeft zelfs haar warmteondergoed niet nodig gehad! We staan op met een prachtige blauwe lucht en na het ontbijt wandelen we de heuvel op naar de windmolens en de burcht. De witte molens steken prachtig af tegen de blauwe hemel, zodat er veel kiekjes geschoten worden door Karin. Gido laat de drone op, wat natuurlijk weer mooie beelden oplevert. De beelden zijn zeker prachtig en het uiteindelijke filmpje van 4.40 minuten is ook geslaagd, maar helaas lukte het deze keer niet, om het te converteren en te uploaden naar Odysee. Dus als je het filmpje wil zien, dan zul je bij ons op bezoek moeten komen. Gido zal proberen uit te zoeken wat het probleem is. Volgende keer hopelijk meer succes.

Het boek van Don Quichot is een in 2 delen geschreven roman van Miguel de Cervantes . Don Quichot op zijn gammele paard, wordt vergezeld van zijn buurman Sancho op zijn ezel. Don Quichot ziet herbergen aan voor kastelen en windmolens voor reuzen. Volgens Wikipedia ziet Don Quichot waanbeelden en luchtkastelen. Maar zit er geen diepere betekenis aan dit verhaal? Zien we heden-ten-dagen ook geen luchtkastelen en waanbeelden? Denk aan de recente Covid crisis, waar een griepvirus werd aangezien voor een dodelijke ziekte, met alle despotische maatregelen van dien? En aan de klimaatcrisis, waarbij CO2 de thermostaatklok schijnt te zijn van de klimaatverandering en de mens en de koe hiervoor verantwoordelijk zijn? Denk aan de stikstofcrisis, waarbij de natuur zou verdwijnen door de voedingsstof die alle planten nodig hebben en de boeren de schuld krijgen? Het actuele item is natuurlijk de drones, die ’s nachts fel verlicht, overal in Nederland en Europa komen spioneren😯. Overigens, zonder dat er één wordt gevonden of neergeschoten. Ook hiermee worden we wederom bang gemaakt, met als resultaat dat we de defensie-uitgaven nog meer moeten verhogen. Zoals Pieter Stuurman in de laatste Andere Krant (47) schreef: Als idioten zich door krankzinnigen laten regeren, dan kan ik best voorzien waar het op uitdraait. Waarschijnlijk wilde Don Quichot ons een spiegel voorhouden, om onszelf wakker te schudden en niet te vallen voor luchtkastelen en waanbeelden. Maar ja, wakker worden, dat willen de meesten van ons nog niet. Jiskefet had het niet beter kunnen doen!

Na deze leuke ochtendwandeling rijden we via het binnenland van Spanje naar onze lunchstop, de burcht Calavatra de Nueva. Dit is van oorsprong een middeleeuwse burcht, gesticht door de militaire en religieuze Orde van Calavatra in 1164. We koppelen de caravan beneden aan de heuvel af en rijden het steile paadje naar boven tot aan de ingang van dit zeer imposante bouwwerk. Na rondgekeken te hebben, laat Gido natuurlijk nog de drone op. We lunchen beneden in de caravan en rijden via de N420 door de prachtige bergen van Andalusië naar onze overnachtingsplek, camping Albolafia vlakbij Cordoba. We kunnen nog heerlijk in het zonnetje zitten, terwijl we nagenieten van deze mooie reisdag!

21 november: vandaag staat een bezoek aan de stad Cordoba op de planning en daar mag een bezoek aan de Mezquita Catedral natuurlijk niet ontbreken. We nemen de gok dat we ter plekke nog wel aan entreebewijzen kunnen komen, het is ten slotte geen hoogseizoen. Vanaf de camping is het nog 25 minuten rijden met de auto en zodra we de stad binnenrijden, op zoek naar een parkeerplek, is het een drukte van jewelste. De BMW past maar net in de veel te krappe parkeergarage, maar goed dat Gido rijdt😍. We zetten meteen koers richting de moskee, zodat we kaartjes kunnen kopen voor welk tijdstip dan ook. De eerste indruk van de stad is meteen heel plezierig. Prachtige kleine straatjes met leuke pleintjes en kleurrijke huizen. Bij de moskee aangekomen is het druk, maar er zijn nog voldoende entreebewijzen te koop. De reisleidster besluit dat we pas over een uur naar binnen gaan, zodat we eerst rustig de omgeving van de moskee kunnen verkennen. We wandelen naar de Puente Romano, een romeinse brug over de rivier Guadalquivir. Vanaf hier heb je een mooi uitzicht op de Mezquita en de stadspoort.

Via de Patio de los Naranjos lopen we de moskee binnen. De Mezquita werd in de 8e eeuw gebouwd met bijna 1300 iconische rood-witte bogen, waarvan er nu nog 860 overeind staan. Het is zeker een heel bijzondere aanblik! Aan de randen zijn talrijke katholieke kapellen toegevoegd en in de 16e eeuw werd er midden in de moskee een prachtige kathedraal gebouwd in een mix van rococo en renaissancestijl. Je weet echt niet waar je naar moet kijken, zoveel pracht en praal, schitterend! Karin leeft zich helemaal uit in het maken van foto’s😁.

De volgende bezienswaardigheid waar we naartoe lopen is het Alacazar de los Reyes Cristianos, gebouwd in de 13e eeuw op de resten van een Moors paleis. Helaas is het paleis gesloten vanwege herstelwerkzaamheden. We kunnen wel de tuinen is, maar in de winter zijn deze lang ziet zo mooi als in het voorjaar. Na in de zon van onze lunch genoten te hebben, slenteren we de rest van de middag door de stad, genietend van de leuke straatjes, de vrolijke mensen en de terrasjes. Kortom een heerlijke dag! Snel de kachel aan in de caravan, want is weer behoorlijk koud geworden😧.

22 november: Onderweg naar Malaga blijven we nog een dagje in de bergen, om te gaan wandelen in het NP el Torcal. Bij het plaatsje Antequera parkeren we de caravan met uitzicht op de Alcazaba, een Moors fort uit de 14e eeuw. Er staan al aardig wat campers, maar we weten nog een prachtig plekje te bemachtigen. Na de lunch rijden we naar de ingang van het NP, over een mooie bergweg. El Torcal is een gebied van geërodeerde kalkrotsen, gevormd zo’n 60 miljoen jaar geleden, toen Andalusië nog onder het zeewater lag. Torcal betekent doline in het Spaans, gaten in het Karstlandschap dus. We volgen de gele route, die ons gedurende twee uur door het labyrint van paden tussen de rotsformaties door loodst. Het is geweldig mooi! Grillige rotspartijen en op het einde nog de zogenaamde pannenkoek rotsen, maken het een lust voor het oog om hier doorheen te wandelen. Daarbij is het ook nog heel aangenaam wandelweer, dus we genieten volop! Bij het uitkijkpunt genieten we nog even van het mooie uitzicht over het berglandschap. Wederom een schitterende dag op onze winterreis👍. Tot nu toe hebben we geen spijt van ons vertrek😁.

23 november: gisteravond zijn er nog aardig wat campers bijgekomen op het kampeerveld. Er staat vanmorgen een koude wind, maar zodra de zon wat hoger aan de hemel staat is het buiten goed toeven. Karin heeft voor deze ochtend een bezienswaardigheid op de planning staan, de grafheuvels van Antequera. Deze drie prehistorische grafkamers vertegenwoordigen enkele van de grootste en meest complete megalithische bouwwerken in Europa en dateren uit de bronstijd, zo’n 4000 jaar v. Chr. We zijn in Griekenland en Bulgarije al enkele Tholos heuvels binnen gegaan, en ook hier weer sta je versteld van hoe deze bouwwerken ooit gerealiseerd konden worden!

Na dit bezoek rijden we door naar onze camperplek, vlakbij het plaatsje Torre del Mar. Dit is een kleine privéplek van een Duitser, waar je voor 15 euro mag staan, inclusief water, stroom en wc met douche. Een paar van onze Nederlandse buren overwinteren hier dan ook graag! Het ligt vlakbij het strand, dus na de lunch trekken we onze kleren uit en gaan we voor het eerst de ietwat koude zee in😊. Het is heerlijk opwarmen in de zon bij de caravan en we snappen heel goed waarom mensen naar het zuiden vertrekken om de winterdip te voorkomen. Bij het ondergaan van de zon zien we nog prachtige lenswolken! Het was weer een heerlijke dag.

24 november: eindelijk zonder fleecedeken en warmtekleding geslapen, wat lekker😁! Carin en Wijnand zijn een lang weekend in Malaga en hoe gezellig is het om vrienden te ontmoeten terwijl ze in het buitenland zijn?! Helaas is Carin grieperig en worden we alleen met Wijnand op pad gestuurd door de stad. We doen een zogenaamde outside escape; hierbij moet je binnen twee uur langs opdrachten in de stad lopen en wanneer je deze goed beantwoord krijg je een letter. Aan het einde van de route zou je dan de escape oplossing moeten hebben. Vandaag moet Wijnand het voortouw nemen, daar zijn reisleidster ziek op de hotelkamer ligt te slapen. Als dat maar goed gaat🤔. Uiteindelijk krijgen we de app gestart en gaan we vol goede moed op stap. Wij kennen dit spelletje niet en vinden het best een leuke manier om door een stad heen te dwalen. Onderweg komt Wijnand er achter dat de batterij van zijn telefoon zo wel heel erg snel leegloopt en hij is vergeten een powerbank mee te nemen. Je raadt het al; na anderhalf uur is zijn telefoon dood😒 en zitten we dus gevangen in de stad. Helemaal niet erg, want nu hebben we alle tijd om onderuit te gaan zakken op één van de vele terrasjes in het gezellige Malaga😂. Karin vond het leuk om onderweg foto’s van allerlei mooie balkons te maken; zie onder het resultaat. Tegen het einde van de middag komt Carin gelukkig haar bed uit en kunnen we gezellig met ons viertjes uit eten. Zoals overal in Spanje is het nu nog drukker op straat en zitten de meeste mensen heerlijk op een terrasje. Na het avondeten nemen we afscheid van onze vrienden (die morgen terugvliegen naar huis) en blikken we terug op een zeer gezellige dag in het verassend leuke Malaga 👍!

25 november: we hebben een rustdag. Jawel, je leest het goed😉. We pakken in de ochtend nog wel even de fiets naar Torre del Mar, op zoek naar een ijzerwinkel. De kraan bij de gootsteen heeft kuren; dan weer wel water en dan weer niet. Gido denkt het te kunnen oplossen, maar heeft niet het goede torx-bitje om de kraan los te krijgen. Terug met het juiste torxje lost hij het helaas niet op, omdat je op deze manier niet bij bedrading komt. Hij gaat nog eens nadenken over een mogelijke oplossing, zonder het hele aanrechtblok eruit te hoeven halen🤔. Nog wat luieren in de zon bij de caravan, boodschappen halen en de dag is al weer bijna om. Wat een zwaar leven😍. We hebben een gebraden kip bij de supermarkt gehaald. zodat er niet ge-BBQ’d hoeft te worden en dat is maar goed ook, want vanavond waait het stevig! Morgen zullen we volgens Karin weer actiever moeten zijn, dan staat er een mooie wandeling in de planning.