19 juli: we zijn weer vroeg wakker, ondanks de heerlijke temperatuur vannacht en de stilte van de omgeving. Kennelijk hebben we gisteren te weinig inspanning geleverd😂. Gido duikt nog even het zwembad in, terwijl Karin alvast begint op te ruimen. We zijn vroeg op pad en rijden Roemenië uit, via de grensovergang bij Nadlac. Er vindt geen controle plaats, de grenspolitie heeft het druk met elkaar te kletsen. In Hongarije stoppen we langs de weg bij een kantoortje, waar we een tolvignet voor tien dagen kopen. Dit zou volgens internet goedkoper zijn, dan wanneer je het van te voren via de computer doet. Helaas, we betalen dezelfde prijs. Tegen lunchtijd rijden we het terrein van camping Partfurdo, aan de rivier Tisza, op. De camping is erg groot, een beetje vervallen, maar op loopafstand van de stad Szeged. Bij aankomst krijgen we meteen te horen dat er vanavond aan de overkant een feest gehouden wordt en dat er muziek tot 05.00 te horen zal zijn. Oké, dat worden de oordopjes in vannacht. Na de lunch lopen we naar de overkant van de rivier, de stad in. Eigenlijk waren we helemaal niet van plan om hier naar toe te gaan, maar de reisafstand naar de stad Pecs vonden we te ver op een dag, dus heeft Karin een tussenstop gezocht. En wat zijn we blij dat we hier naartoe zijn gegaan, want de stad is prachtig! We verwonderen ons dat het zo rustig is op straat voor een zaterdagmiddag. We zien alleen samenscholingen bij de vele ijssalons 😊. Na ruim twee uur keren we terug naar de caravan en relaxen we in de schaduw van de luifel. Gido is zelfs te lui om naar het zwembad te lopen😂.

20 juli: het feestje aan de overzijde van de rivier heeft ons gelukkig niet uit de slaap gehouden. Na het ontbijt rijden we door vlak landschap naar de stad Baja aan de Donau. Hier lunchen we op een verlaten parkeerterrein. Helaas is de oever te steil om even een duik te nemen in de rivier. Na de lunch gaat de rit verder naar de stad Pecs. Hier staan we aan de rand van de stad op een camperplaats bij een oude dame, wederom gewoon in de achtertuin, onder de walnootbomen. Denkende dat het al drie uur is (hoezo de tijd weer aanpassen als je in Hongarije bent😂), stappen we op de fiets naar de binnenstad. Pécs beleefde zijn bloeitijd in de veertiende en vijftiende eeuw. In 1367 kreeg Pécs als eerste stad in Hongarije een universiteit. Van 1543 tot 1686 maakten de Turken in Pécs de dienst uit. Zij lieten de stad onder meer een prominente moskee na, gebouwd op de funderingen van christelijke kerken. Na de verdrijving van de Turken werd het ontvolkte Pécs voor een groot deel bevolkt door Servische en Duitse immigranten en ontstond een barokstad op de puinhopen. Keizerin Maria Theresia gaf Pécs in 1780 de rang van koninklijke vrijstad. Deze benaming draagt het predicaat “koninklijk” omdat de vorst/vorstin van Hongarije deze steden bepaalde voorrechten had verleend en had onttrokken uit het bezit van de adel en grootgrondbezitters. De steden werden vrijsteden genoemd omdat ze een zekere vorm van zelfbestuur mochten uitoefenen op het vlak van interne aangelegenheden. De binnenstad staat vol met schitterende gebouwen, dus Karin is weer druk in de weer met haar fototoestel. We gaan de moskee aan het prachtige Széchenyi-plein van binnen bezichtigen, maar wat blijkt? De moskee is verbouwd tot moderne christelijke kerk😤! Dat heeft Karin even gemist op internet. Niet getreurd, we genieten van de rest van de stad. Tegen vijf uur ploffen we neer op een terrasje en aangezien we nog een uurtje later in ons systeem hebben, zijn we toe aan ons avondeten. De rest van de avond relaxen we bij de caravan en hopen we dat het vannacht niet al te zwoel blijft.

21 juli: onze interne wekker is nog niet gewend aan het extra uurtje, zodat we weer vroeg wakker zijn. We kunnen het rustig aan doen, want we hoeven maar 98 km te rijden naar onze volgende overnachtingsplek in het gehucht Somogyvar, ten zuidoosten van het Balotonmeer. Na het ontbijt gaan we tanken zonder de caravan en nemen de lege gasfles mee, want deze moet toch een keertje gevuld gaan worden. Er zijn niet veel vulstations te vinden en deze benzinepomp heeft volgens internet de mogelijkheid om te vullen. Helaas, het blijkt niet zo te zijn. Karin heeft een alternatief gevonden waar we over een paar dagen langs kunnen gaan. Nog even de boodschappen halen en we gaan weer op weg. We komen tegen de middag aan op camperplaats Mikis, gerund door een Zwitsers echtpaar die hier zomers wonen en in de winter met de camper naar Spanje vertrekken. Hoezo slecht leven😊? We zijn de enige gasten, wat een rust! Aangezien het wederom erg warm is, doen we de rest van de middag niets meer en luieren we wat in de schaduw. Ach voor een middagje is het voor Karin wel oké. Ze zit echter al wel plannen voor morgen te maken😉.

22 juli: er zit sinds een paar weken een klein gaatje in de linker achterband, waardoor Gido iedere dag van de boordcomputer in de auto de opdracht krijgt om de bandenspanning te regelen. Aangezien we vandaag niet veel op het programma hebben staan (het lijkt wel echt vakantie), gaat Gido de band plakken met een spuitbus, waarna hij 10 km op een lage snelheid moet rijden, zodat het spul zich kan verdelen. En het is gelukkig gelukt; de band houdt haar spanning👍. We stappen op de fiets en trappen zo’n 25 km door heuvelachtig landschap naar de plaats Fonyod aan het Balatonmeer. Het valt niet mee in de hitte, maar gelukkig kunnen we afkoelen in het immens grote meer! Het was nog even een dingetje om een stukje strand te vinden waarvoor je niet hoeft te betalen om in het meer te geraken. De hele kustlijn is een aaneenschakeling van omheinde terreinen en we zijn natuurlijk wel Hollanders, dus betalen doe we liever niet! Na een relaxte tijd aan het water, moeten we toch echt weer op de fiets stappen en de vele heuvels trotseren. Dat biertje hebben we wel weer verdiend!

23 juli: het belooft weer een warme zomerdag te worden. Aangezien we niet ver hoeven te rijden, zijn we al om 11.00 op onze volgende overnachtingsplek, camping Panoroma (de eigenaar is een Duitser) bij Heviz, aan de zuidwestzijde van het Balatonmeer. We staan expres niet aan het meer zelf; het is te druk op die campings. Na de lunch rijden we met de lege gasfles naar een vulstation en laten de fles achter. Morgen kunnen we deze gevuld ophalen. Daarna rijden we naar het paleis Festetics in Keszthely. In 1739 kocht graaf Kristof Festhetics de grond en liet er een paleis bouwen, wat meer dan 100 jaar geduurd heeft. De familie heeft er bijna 200 jaar gewoond, maar daar kwam in september 1944 bruut een einde aan. De familie is gevlucht naar Zwitserland en is daarna nooit meer teruggekeerd. Het paleis is sinds het einde van WO II van de Staat. Omdat een Russische commandant bevolen had een muur te bouwen in de hal naar de prachtige bibliotheek, zijn alle boeken bewaard gebleven, net als 70% van de originele meubels die daar werden opgeslagen! Op het stuk grond ligt een mooie tuin, waar een bijzonder kunstwerk staat, gemaakt van allemaal geweien in de vorm van een hertenkop. ’s Avonds rijden we in het donker nog naar een thermale rivier hier in de buurt. Deze stroomt uit het thermale meer van Heviz, alwaar een spa in is gebouwd, waar je natuurlijk voor moet betalen. Wij vinden het overdag echt te heet om ook nog eens in warm water te gaan liggen, maar nu het een beetje afgekoeld is, begeven wij ons graag in het warme water en we zijn niet de enigen. Leuk om eens in een warme rivier te liggen in het pikkedonker kijkend naar de sterrenhemel boven ons😍.

24 juli: voor vandaag heeft Karin drie bezienswaardigheden op het programma staan. We rijden eerst naar de burcht Sumeg, welke eind 13e eeuw gebouwd werd in verschillende stadia. Dit gebeurde in opdracht van koning Bela IV die daar leefde tijdens de Mongoolse invasie. Hij bepaalde in die tijd, dat elke heuvel in Hongarije een versterking moest krijgen, wat dan ook gebeurde. De Habsburgers hebben na de onafhankelijkheidsstrijd in de 17e eeuw de meeste echter opgeblazen. De toegangsweg naar de burcht is enorm steil, maar het is de klim waard. Men heeft de burcht mooi gerestaureerd en er is van alles te doen en te zien voor de kinderen, tot en met ridderspelen aan toe. Na het bezoek aan de burcht, wandelen we naar het barokke Bisschopspaleis uit de 18e eeuw. Helaas was de bezichtiging hiervan niet echt de moeite waard.

Na een boterhammetje gegeten te hebben rijden we naar de voet van 415 meter hoge Szent Gyorgy heuvel. We wandelen naar boven naar de daar aanwezige basaltorgels. Deze zuilen zijn gevormd door snel afkoelende lava in het toentertijd aanwezige meer. Jammer dat Gido de drone niet bij zich heeft, maar op internet zijn gelukkig ook wat foto’s te vinden😉.

Na een vermoeiende wandeling (waarom moeten het altijd zulke steile paden zijn?), stappen we de auto in en rijden we naar de burcht Szigliget, tevens uit de 13e eeuw en in opdracht van koning Bela IV gebouwd. De burcht ligt op de top van de heuvel op 229 meter hoogte en biedt mooi uitzicht over het Balatonmeer en de vele vulkanische heuvels in de omgeving. Karin heeft veel last van de hitte tijdens het wandelen en is blij wanneer we weer in de auto zitten met de airco aan. We halen de gevulde gasfles op en plonsen op de camping direct het zwembad in.

25 juli: we gaan vandaag een stukje fietsen. Karin heeft helaas geen rekening gehouden met het geaccidenteerd terrein bij het uitzoeken van de camping😞. We zitten midden in de heuvels met een panoramisch uitzicht, dat dan weer wel. Vanaf de camping is het eerst een stukje dalen en daarna klimmen, waarna de afdaling naar het Balatonmeer begint. Hopelijk hebben we straks nog energie over om de klim naar de camping aan te kunnen😁. We fietsen door het stadje Keszthely naar de oever van het meer. Het is al een drukte van jewelste met badgasten, maar wat wil je ook met zulke mooie zomerse dagen? Verder gaat het naar het bezoekerscentrum van het natuurgebied Kis Balaton. Helaas mag je hier niet zelfstandig doorheen wandelen op zoek naar de vele vogelsoorten die hier moeten zitten. En een drie uur durende excursie vinden we te lang duren, dus fietsen we verder. Op de terugweg komen we langs de plaats Heviz en gaan we bij daglicht kijken hoe de warmwaterbron en de rivier eruit zien. Zowel in het meer, als in de rivier badderen veel mensen. Bijzonder dat er in het thermale water waterlelies groeien en dat er verschillende soorten vissen in leven. Nog even de laatste loodjes omhoog fietsen en we zijn na 40 km weer terug op de camping. Wat zijn we blij met het verkoelende bad! Morgen vertrekken we naar Oostenrijk.