7 maart: na een heerlijke overnachting aan het strand bij Kanali, rijden we verder zuidwaarts. Onze eerste stop is het plaatsje Preveza. Het stadje is nog in winterslaap en we kunnen ongehinderd langs de boulevard, de haven en het centrum wandelen. De lokale bewoners kijken ons raar aan, omdat zij nog in winterkleding op het terras zitten en Karin al in haar zomerse outfit rondslentert.

We vervolgen onze weg en rijden via de enige in Griekenland aanwezige tunnel naar de regio Aktio. Ons einddoel vandaag, is het toeristische eiland Lefkada. Hier parkeren we de caravan op een stil weggetje, vlakbij het strand. Na de lunch pakken we de fiets en rijden we naar Lefkada stad. In de zomer een drukte van jewelste in de nauwe straatjes, maar nu hebben we het rijk bijna alleen en kunnen we al fietsend de stad doorkruisen. Terug bij de caravan pakken we de stoelen op en lopen we via een gammele houten brug naar een verlaten bar aan een kiezelstrand, alwaar we een uurtje relaxen, onder het genot van een glas ouzo. We worden gadegeslagen door een groepje flamingo’s, dat kennelijk vindt dat wij hun rust bij het foerageren verstoren. Morgen gaan we het eiland met de auto verkennen.

8 maart: het gesnater van de flamingo’s heeft ons gelukkig niet wakker gehouden. Karin heeft vandaag een toeristische route met de auto langs de oostkust van het eiland voor ons in gedachten, met af en toe een wandeling. Wandelen in Griekenland is wel een uitdaging! Er zijn geen bordjes zoals in de Alpen die de richting en de tijdsduur aangegeven en de geitenpaadjes zijn niet goed bijgehouden, zodat het af en toe struinen door het struikgewas is. Desalniettemin trekken we de wandelkleding aan en is onze eerste wandeling naar de mooie waterval van Dimosari. Gelukkig zijn we vroeg in het jaar en komt er nog veel water uit de bergen naar beneden. Na de wandeling rijden we naar het kustdorpje Nydri, waar we bij de bakker onze lunch kopen.

Na een korte wandeling over het strand, rijden we langs de kust, naar het dorpje Sivota. Hier nuttigen we onze lunch in de haven (Gido voert de vissen een klein deel van zijn broodje). De rit gaat verder, hoog de bergen in. Karin is heel erg blij dat ze hier zonder caravan rijdt! In het gehucht Agios Ilias wordt het allemaal zo krap dat Gido redding moet brengen🤣. Na een parkeerplek net buiten het gehucht gevonden te hebben, starten we onze wandeling naar de Klousouria kloof. Eenmaal in de kloof aangekomen, blijkt de rivierbedding volledig droog te staan. Door de bedding heenlopen gaat helaas niet, omdat er te grote rotsblokken en afstappen in zitten. We keren dus op onze schreden terug en volgen een alternatieve route. Gelukkig heeft Karin de app Maps.me op haar telefoon en zo vinden we de auto na ruim 2 uur wandelen weer terug😊. We rijden verder over kronkelige bergwegen en doen, voordat we bij de caravan aankomen, nog even boodschappen bij de Lidl. Wat fijn dat er herkenbare spullen gekocht kunnen worden in het verre buitenland😂.

9 maart: vandaag verkassen we voor de eerste keer deze vakantie naar een camping. Karin wil graag een wasje doen en de wc moet geleegd worden. Het is een heerlijke plek, net in de heuvels, boven de hoofdstad. Gido laat de drone op, terwijl Karin de was in de wasmachine stopt. Na de lunch (de was hangt inmiddels te drogen), rijden we over bochtige bergwegen naar het zuidelijkste puntje van het eiland. De westzijde van het eiland heeft een zeer steile kust en de drone maakt hiervan weer prachtige opnames!

Na deze stop rijden we naar een op internet aangeprezen plek voor een strandbeleving. We kunnen echter niet geheel tot de parkeerplaats komen, omdat deze nog met een hek is afgesloten. Vol goede moed vervolgen we te voet onze weg omlaag, totdat we bij steile trappen aan komen. Deze zouden we nog zo’n 300 meter moeten afdalen, om uiteindelijk op het strand uit te komen. Nu is het nog geen zomer, maar de temperatuur nodigt niet uit straks al die hoogtemeters weer omhoog te moeten maken. We genieten daarom even van het uitzicht en keren terug naar de auto. Karin heeft een strandje gevonden waar we de auto bij het strand kunnen parkeren en aldaar relaxen we een uurtje op het strand, voordat we terugkeren naar de camping👌.

10 maart: we verlaten deze heerlijke plek en hebben vandaag voornamelijk een reisdag. Maar voordat de het eiland verlaten, bezoeken we eerst het klooster Faneromeni. DIt is het grootste klooster van het eiland en heeft een kerk met een prachtig interieur.

Na dit bezoek, rijden we over de snelweg richting het zuiden. Bij het stadje Etoliko pakken we de fiets om de omgeving te verkennen. Niet ver daarvandaan doen we hetzelfde, bij de stad Messolonghi. We zijn op zoek naar een ijzerwarenwinkel, om schroefjes en ringetjes voor de losliggende lade van de caravan te kopen en we zijn er gisteren achter gekomen dat we een opstapje vergeten zijn mee te nemen🤔. Deze hebben we nodig om de luifel uit te zetten en weer op te kunnen rollen. Verticaal gehandicapt zijn heeft vele voordelen en een paar kleine nadelen. Een luifel oprollen naar 2,50 meter hoogte zonder flink opstapje, is er daar één van. Later zullen we dit alles gelukkig vinden in deze stad😥. Voor de 2 schroefjes en 6 ringetjes wil de eigenaar van de ijzerwarenwinkel geen vergoeding hebben, dus na een uitgebreid dankjewel, zijn we zeer content met de service van de uitbater. We zouden hier aan de kust mooie zoutvelden moeten kunnen zien, maar helaas zijn deze helemaal opgedroogd. Na de lunch rijden we verder naar onze overnachtingsplek aan de kust, vlakbij het gehucht Kryoneri. Na de caravan geïnstalleerd te hebben springt Karin nog even het water in en gaat Gido vissen. Helaas wordt het geen zelf gevangen vis op de BBQ vanavond😂.

11 maart: een familie zwerfhonden heeft vannacht de wacht gehouden bij de caravan. We hebben geen hondenbrokken bij ons, dus beloond zijn ze niet voor hun wacht. Na ons ontbijt stappen we in de auto en rijden we naar het charmante stadje Nafpaktos. Het is bekend om de goed bewaard gebleven Venetiaanse haven, van strategisch belang, bij de ingang van de Golf van Korinthe. Deze haven is bij verschillende zeeslagen gebruikt, met als belangrijkste, de zeeslag van Lepanto in 1571, tijdens de laatste kruisvaarders tochten. Hoog boven het stadje ligt de middeleeuwse citadel, waarvandaan de gehele baai van Patras overzien kan worden. Helaas voor ons, na een steile klim, blijkt de burcht op dinsdag gesloten te zijn😧. Het uitzicht naar de bergen van de Peloponnesos wordt er echter niet minder mooi om. We dalen weer af en nuttigen de lunch aan de kust met uitzicht op de brug naar Patras. Morgen gaan we het vasteland van Griekenland verlaten en steken we over naar de Peloponnesos. De afgelopen week was het heerlijk vertoeven, met aangename temperaturen, veel zon, een paar activiteiten en zalige overnachtingsplekken. Het lijkt wel vakantie😉.