Selecteer een pagina

24 mei: na een zeer rustige start (het regent) verlaten we het winterse landschap op de Hardangervidda en rijden we richting Voss. Langs de toeristische route wegnummer 13 ligt de Skjervsfossen. Veel mensen stoppen hier omdat het dames- en het herentoilet een glazen vloer hebben met uitzicht op de rivier, voordat het water naar beneden buldert. (Handig als je hem moeilijk op gang kunt krijgen😶). Grappig maar eigenlijk geen fotostop waard. Nu we er toch zijn wandelen we natuurlijk naar de waterval toe en nuttigen we de lunch op de parkeerplaats. Het lijkt wel een rustdag!😌

We verlaten de snelle route naar Bergen en rijden weer langs het Hardangerfjord om in Alvik aan het water onze caravan te plaatsen voor de komende twee nachten. Inmiddels is de zon ook weer gaan schijnen en kan Gido trachten ons avondmaal bij elkaar te vissen. Gelukkig is er vlakbij een supermarkt, want het wordt weer geen vis vanavond op de bbq😉. NB: ondanks dat we vele kilometers langs fjorden met zout water en vele haventjes rijden, zijn we gek genoeg nog niet één viswinkel of viskraam in Noorwegen tegengekomen. Ook een slagerij hebben we nog niet kunnen spotten. De bakkers moet je hier ook met een vergrootglas zoeken, die zijn heel dun gezaaid.

25 mei: Karin heeft weer een leuke wandeling uitgezocht, waarbij we eerst een stukje de berg omhoog moeten rijden en dat vooral in de eerste versnelling vanwege de bizarre helling! Je weet wel, dat heerlijke gevoel om lekker in je rugleuning gedrukt te worden tijdens het rijden, maar nu niet van het snelle optrekken .😉 Gelukkig was de wandeling hiermee met 4 km verkort, zodat we al op ruim 600 meter hoogte konden beginnen met wandelen. Vandaag eens geen watervallen route, ons einddoel is het stuwmeer Bjolsegrovvatnet, dat op ruim 1000 meter hoogte boven Alvik ligt. De tocht voert ons over heel veel sneeuwvelden en gelukkig zijn de rode markeringen goed aangegeven. Aangezien we naar een meer toe lopen, hebben we de handdoek meegenomen, maar daar we geen cursus bij Wim Hof hebben gevolgd, blijft deze gewoon in de rugzak😂. Eenmaal terug bij de caravan schijnt de zon nog volop, dus na een opfrisbeurt in het fjord komt de handdoek toch nog van pas.

26 mei: we hebben vandaag een relaxte dag voor de boeg, want er staat geen wandeling op het programma. Eerst rijden we naar het plaatsje Norheimsund, waar we naar het Hardanger scheepvaart museum gaan. Hier restaureren ze oude schepen en kun je (behalve op zondag😒) workshops volgen om zelf touw te draaien, of houten onderdelen voor schepen op de werkbank te maken. We mogen in een replica Hardanger roeiboot zelf gaan roeien; dat laat Gido zich geen twee keer zeggen dus hop wij in een roeiboot het water op!

Na de lunch rijden we verder richting Bergen en komen we langs een toeristische trekpleister, de Steindalsfossen. Je kunt achter deze waterval langslopen. Op IJsland hebben we dit al bij een aantal watervallen gezien, maar het blijft iedere keer mooi om achter een gordijn van water te staan.

We hebben de caravan op een wandel-parkeerplaats aan het Osavatnet geparkeerd midden in de natuur in het Bjorndalen, vlakbij Bergen. Hier blijven we in ieder geval de komende twee nachten staan. Weer een prachtig uitzicht en heerlijk zwemwater.

27 mei: wakker geworden met een zonnetje en twee campers als buren. We rijden vandaag naar een gratis parkeerplaats in een buitenwijk van Bergen en pakken daar de tram de stad in. Ideaal! Het schijnt dat het in Bergen gemiddeld 200 dagen per jaar regent en voor vandaag is er ook regen voorspeld, dus regenjas en paraplu mee. We slenteren wat rond in de gezellig drukke stad, door de oude nauwe straatjes aan de haven en fotograferen natuurlijk de bekende pakhuizen van de wijk Bryggen. Deze wijk werd al in de middeleeuwen gebouwd en was het centrum van de groeiende stad. De handelaren vervoerden met name stokvis, hout en graan. De wijk is niet origineel meer, daar het meerdere keren in brand heeft gestaan. In de haven liggen meerdere cruiseschepen en een aantal hele grote vistrawlers. Je vraagt je werkelijk af waarom in Nederland de kleine visserij figuurlijk de nek wordt omgedraaid en hier de grote fabrieksschepen gewoon kunnen vissen. Ergens doen we toch een aantal dingen niet goed in Nederland. Gido koopt nog een paar goede bergschoenen, omdat van het oude paar de zolen niet meer goed grip hebben en dit heel lastig is op natte bergpaadjes. Om 15.00 breekt de hemel open en komt de regen met bakken uit de lucht vallen; voor ons het sein om terug te keren naar de caravan.