Selecteer een pagina

14 augustus: we stappen vanmorgen op de fiets naar Tilburg. Gido gaat afscheid nemen van zijn compagnons en het nieuwe pand van Panhuijsen bekijken. Aangezien we rond koffietijd komen, hebben we koeken van de bakker uit Goirle meegenomen. Dat wordt enorm gewaardeerd. Na bijgekletst te hebben, krijgen we een grand tour door het kantoorgedeelte en door de fabriek, waar allerlei nieuwe machines staan om karton te snijden, te vouwen en te printen. Gido is weer helemaal in zijn element😂. Zo is er na bijna 28 jaar een einde gekomen aan onze samenwerking. Eerst met de oude directeur Huub van Dijk en later met zijn kinderen Michiel, Joost en Susanne. Het concept heeft al die jaren prima gewerkt. Kort gezegd had Gido alle verantwoordelijkheid voor de verkoop en Panhuijsen zorgde dat de goederen werden geleverd en dat de facturen werden verstuurd. We nemen afscheid van iedereen en fietsen door het Brabantse landschap naar Vlaanderen. Op de fiets is de warmte nog wel te doen, maar als we op een terrasje in de schaduw lunchen, loopt het zweet van ons lichaam af. Maar klagen? Nee hoor, we zijn enorm verwend, al bijna 6 maanden lang met zonovergoten dagen👍. Terug op de camping eerst maar eens koud afspoelen onder de douche. We worden deze middag getrakteerd op een voorproefje van het Decibel Outdoor Festival dat morgenochtend bij de Beekse Bergen begint. Gelukkig gaan we morgen weer weg! Arme campinggasten die hier het weekend staan😧. Of juist niet als ze speciaal voor de ‘zogenaamde’ muziek komen.

15 augustus: we vertrekken uit Noord Brabant, maar voordat we naar de Noordzeekust rijden, gaan we op bezoek bij Henk en Anja in Gorinchem. Wij hebben hen ontmoet in Griekenland en zijn elkaar op drie verschillende campings tegengekomen. En toevallig zijn deze camperaars dit weekend thuis, dus gaan we gezellig bijkletsen onder het genot van appeltaart en koffie/thee. Tegen de middag vindt Karin het echt tijd worden om door te rijden en nemen we afscheid van dit gezellige stel. Wie weet zien we elkaar nog weer eens. We houden contact😊.

Onderweg is het druk op de A27, de A2 en de A9. Wat zijn we toch blij met onze verhuizing naar het oosten van het land, waar het echt (nog) veel rustiger is. We komen aan op camping Amsterdam aan zee, vlakbij Beverwijk, wat een grasveld is met plek voor acht campers/caravans en er staan zes vrolijk beschilderde stacaravans die de eigenaar Bas verhuurd via Airbnb. Lekker ongedwongen en kleinschalig en niet ver van het strand! Eens zien of we morgenochtend in zee kunnen zwemmen.

16 augustus: waar is de zon?! Dit zijn we natuurlijk niet gewend, om aan zee niet te genieten onder een strak blauwe hemel. Maar goed, het is een aangename temperatuur en we stappen op de fiets om een mooi tochtje door de prachtige duinen van Kennemerland te fietsen. We laten de fietsen achter bij een strandafslag en wandelen over het strand, totdat we geen mensen meer tegenkomen. Hup de kleren uit en het zeewater in, dat een goede temperatuur heeft om in te zwemmen. Helaas is de zee te onstuimig om veilig in te zwemmen, maar spelen in de golven is eigenlijk veel leuker😁. Karin is niet zo blij met alle kwallen die niet alleen op het strand als mooi foto-objecten liggen, maar ook nog in zee ronddobberen. Na ons speelkwartiertje lopen we terug naar de fietsen en maken we ons rondje door de duinen af. Dit missen we toch wel een beetje in Drenthe. Maar we hebben daar natuurlijk veel moois voor in de plaats gekregen!

We hebben met Donna afgesproken haar op te pikken op Schiphol en rijden dan naar moeders in Mijdrecht. We hebben natuurlijk de kinderen en moeders vaak gefacetimed, maar elkaar weer kunnen omhelzen is toch echt een fijne beleving. Onder het genot van allerlei lekkere hapjes, kletsen we weer bij (als we dat al niet gedaan hebben via ons blog en de vele telefoontjes/whatsappjes😉). Na Donna weer afgezet te hebben op de trein (nee Amsterdam hoeven we gelukkig niet in te rijden), genieten we nogmaals op het strand van de ondergaande zon en Gido kan het niet laten om nog een duik in zee te nemen. Het was een heerlijke dag!

17 augustus: wat!, wederom geen zonnetje bij het opstaan😞. Maar niet getreurd, we stappen gewoon op de fiets om toch een lekkere duik in de zee te nemen. Daar het onze laatste weekend met de caravan is, willen alvast een beetje opruimen. We nemen de luifel onder handen en zorgen dat deze weer zo schoon mogelijk opgeborgen wordt in de hoes. Tegen het einde van de middag rijden we naar Zaandam. Wilma viert haar verjaardag en natuurlijk gaan we daar een hapje mee prikken😁. Tevens bekijken we de nieuwe woning van Vince, op loopafstand van het ouderlijk huis. Nog even uitbuiken op de camping en de avond zit er al weer op.

18 augustus: onze reis komt deze morgen echt ten einde😞, maar de zee lonkt, dus eerst nogmaals genieten van het zeewater. We hebben weer een fantastische reis beleefd, met weliswaar twee dieptepunten, maar dat mocht onze zin om verder te reizen niet bederven! We kunnen nu gaan genieten van onze heerlijke stek aan de Rietplas, wat eigenlijk voelt als een vakantiehuisje, zeker met dit weer. Morgenochtend zullen we ons rondje zwemmen oppakken en helaas zal er heel veel schoongemaakt en gerepareerd moeten worden in de caravan. Maar we hebben de tijd aan onszelf, dus geen gestress! We zijn benieuwd naar onze volgende bestemmingen; Karin heeft weer wat te doen deze winter😉.

Over twee weken zijn we weer in het westen van het land om vrienden en familie te bezoeken. Een half jaar reizen is heel erg leuk, maar het is ook fijn om elkaar weer te zien en vooral in levende lijve te ontmoeten!

Tot onze volgende blog🥰.